Pewnego pięknego sobotniego poranka nie tak dawno temu obudzona zostałam przez mojego kota tuż po godzinie 7 rano. Niezupełnie zgodnie z moją wolą. Ale skoro zbudził się kot, to przecież pies nie może pozostać w tyle i natychmiast dołączył do zyskujących na sile żądaniach podania śniadania. No, a skoro już wstałam nakarmić te moje niezbyt wyrozumiałe dla chcących w sobotę dłużej pospać zwierzaki, to przecież co mi szkodzi od razu wyjść na poranny spacer. Przynajmniej tak uznał Billy. A kiedy już wyszłam na spacer okazało się, że mój okoliczny świat okryty jest tego poranka zjawiskową mgłą. Natychmiast opuściła mnie wszelka senność, która towarzyszyła mi jeszcze chwilę temu podczas mycia zębów i postanowiłam wyruszyć w nieznane!